કન્યાવિદાય
લીલુડાં પાંદડાંની ઊછળતી વેલ
હવે કંકુનાં પગલાં દઈ ચાલી
રાખડીના તાંતણે બાંધેલું ફળીયું
હવે લાગે છે સાવ ખાલી ખાલી.
દીકરીનો માંડવો જો સૂરજને ઘેર હોત
તો જાણત અંધારું શું ચીજ છે
ફળના આંબામાં જે પાંદડાં ઝૂલે
એની ભીતર કઈ મમતાનું બીજ છે?
ધીમા પગલાથી ઉંબરો ઓળગંતી
આસુંની આંગળીને ઝાલી
લીલુડાં પાદડાંની ઊછળતી વેલ
હવે કંકુનાં પગલા દઈ ચાલી..
દીકરી વળાવતાં એવો રિવાજ
કે તળાવ સુધી તો હાર્યે જાવું
ઉઘલતી જાન ટાણે આખ્યું તો દરિયો!
કહે તળાવ સુધી વળાવા આવું?
જાગરણની રાતે તું રમતી જે રાસ
એની ખોવાઈ ગઈ છે ક્યાંક તાલી
લીલુડાં પાદડાંની ઊછળતી વેલ
હવે કંકુનાં પગલા દઈ ચાલી..
-અનિલ જોશી
5 ટિપ્પણીઓ »
Thank you for visiting" ફૂલવાડી" Thank you for your comments.
પરિચય અને સ્વાગત
વિશ્વદીપ બારડ
“આવો, આવો તો મારી આંખો ઠરે,
ને નહિ આવો તો મુખ નહિ મોડું”
“મને વાંધો નથી વ્હાલા હૃદયમાં ઘર કરી બેસો,
તમારો દેશ છે આખો ભલે ને સર કરી બેસો.”
જન્મભુમિ અને ઊછેરઃ ભાવનગર
પ્રથમ આપ સૌ નું ભાવભીનું સ્વાગત છે. આપ સૌ ની પ્રેરણા મારા માટે ઘણીજ મહત્વની છે.આપ સૌ નો અભિપ્રાય અને સુચન ” ફૂલવાડી ” ને સિંચન કરવા સમાન છે.
કવિતા સાથે લાગણીશીલ હૈયાનો પરિચય , નિકટતા શિશુવયથી છે એ કહું તો અતિશયોક્તિ નહી થાય. “મંગળ મંદીર ખોલો “, “આભમાં ઊગેલ ચાંદલો”, અને “આ પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું “જેવા પ્રિય કાવ્યો મન,તન અને હૈયા ને હરી લેતા.
આજ ભાવના ના બીજ ૧૯૬૭માં, કોલેજકાળ દરમ્યાન “અદયભીંત્” કોઈ બિચારી,(“સ્ત્રી” મેગેઝીનમાં)અને કહેશો નહી, હસતો રહ્યો, કાવ્યનો પ્રવાહ શરૂ થયો.
૧૯૭૫માં ફેમીલી સાથે અમેરિકા આવ્યો. નવો દેશ તેમજ સ્થાયી થવાની ચિંતા. બાળકો ના આભ્યાસ, આ બધી કૌટુંબિક જવાબદારીની વણઝાર માં કાવ્ય-સુંદરી થી આળગો થઈ ગયો.૧૯૭૯માં હ્યુસ્ટ્નમાં આવી સ્થાઈ થયો , હ્યુસ્ટ્નમાં ચાલતી ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતાએ આવેગ આપ્યો. ” કાવ્ય-સુંદરીની સાથે સાથે ” મારો પ્રથમ સંગ્રહ ગઝલ સમ્રાટ શ્રી આદિલ મનસૂરીને હસ્તે પ્રગટ થયો(૨૦૦૨). પરદેશમાં આપણી માતૃભાષા ગુજરાતી ધીરે ધીરે ભુલાતી જાય છે. આપણાં બાળકો ગુજરાતી બોલી શકે છે, પણ લખી કે વાંચી શકતા નથી તો પછી આપણાં બાળકોની પેઢીમાં આપણી માતૃભાષા તદ્દન ન બોલાય એવું પણ બને ! ચાલો આપણે સયુંકત પ્રયાસ કરીએ અને પરદેશમા એક પ્રકટતા દીપ ને તેલ ની ધાર સતત આપ્યા કરીએ.આશા રાખીએ કે આપણી માતૃભાષા પરદેશમાં પણ અમર રહે.
CLUSTSMAP
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
કાજલ શાહ પર ગ્રામ્યમાતા-કલાપી Dr Induben Shah પર આખરી ચીસ !! sepmkauoy પર ફેંકીએ-ભગવતીકુમાર શર્મા વિશ્વદીપ બારડ પર શક્ય છે. નીરજ મહેતા પર શક્ય છે. વિશ્વદીપ બારડ પર એક ગઝલ- પારુલ મહેતા રામદત્ત પર એક ગઝલ- પારુલ મહેતા Raksha Patel પર આખરી ચીસ !! SARYU PARIKH પર આખરી ચીસ !! dolatvala પર આખરી ચીસ !! mayuri25 પર “જિંદગીને જીવતા શીખીએ… Ashok Thakor પર જે વિચારો તે સુ-વિચારજો..… હરીશ દવે પર વહાલનું વાવેતર! Haresh Maheshwari પર ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari પર તમે આવ્યા તો ખરા !… geo counter
"ફૂલવાડી" 
areee
hamna j aa geet webmehfil par mukva yad karelu
દીકરીનો માંડવો જો સૂરજને ઘેર હોત
તો જાણત અંધારું શું ચીજ છે ?
waah khub j saras geet
ધીમા પગલાથી ઉંબરો ઓળગંતી આસુંની આંગળીને ઝાલી
લીલુડાં પાદડાંની ઊછળતી વેલ હવે કંકુનાં પગલા દઈ ચાલી..
કન્યા વિદાયની વ્યથા અને અંતરમાં ઘૂંટાતી સંવેદનાનું સુંદર નિરુપણ.
દીકરીનો માંડવો જો સૂરજને ઘેર હોત
તો જાણત અંધારું શું ચીજ છે
ફળના આંબામાં જે પાંદડાં ઝૂલે
એની ભીતર કઈ મમતાનું બીજ છે?
ખરેખર વાંચવાની ખુબ મજા આવી.
We enjoy this kanya viday very much.I reed your Gazel and ext-Always.
ગુજરાતી વાંચન નું આ એક નવલું નજરાણું મળ્યું છે .અહીં સમાવેશ થયેલા લેખો ને જોઈ અને વાંચી ને ખુબ આનંદ થયો .ચારણ -કન્યા – ઝવેરચંદ મેઘાણી ની કૃતિ વાંચી ને મન પ્રફુલિત થઇ ગયું.
કૌશિક દોશી