તારી બારી એ થી

એ હાસ્ય હૈયેથી નીકળી આવતું’તુ ઘર તરફ તારી બારીએથી,
ઉંડી અવકાશનો રંગ ભરતતું’તું ઘર તરફ તારી બારીએ થી.
યાદ છે દિવસને દેશ વટો દઈ સાંજને શણગારતી જાતી ઝરૂખે,
હોઠ હલાવતી મધુરા ગીત ગાતી’તી ઘર તરફ તારી બારીએથી.
મિલનના સ્વપ્નતો ક્યારના ડુંબી ગયા છે ઉંડા સમુદરમાં જઈને,
યાદોની બારાત આવન-જાવન કરે છે ઘર તરફ તારી બારીથી.
કોઈ કે’તું નથી,પ્રેમ કરનારનું સદા મિલન થાઈ છે આ જગતમાં,
વરસતી વાદળીમાંય કોરા રહેવાય છે ઘર તરફ તારી બારીએ થી.
કયાં છે? ખબર નથી એ વાત દીલ કદીએ માનતું નથી દોસ્ત મારા,
હ્ર્દયના દરવાજા હજુએ ખખડાવે છે એ ઘર તરફ તારી બારી એ થી.
Like this:
Like Loading...
Related
ઓક્ટોબર 22, 2012 -
Posted by વિશ્વદીપ બારડ |
કાવ્ય, સ્વરચિત રચના
કયાં છે? ખબર નથી એ વાત દીલ કદીએ માનતું નથી દોસ્ત મારા,
હ્ર્દયના દરવાજા હજુએ ખખડાવે છે એ ઘર તરફ તારી બારી એ થી
સરસ
વરસતી વાદળીમાંય કોરા રહેવાય છે ઘર તરફ તારી બારીએ થી. આવી કોરા રહેવાની કળા બસ કવિ જ જાણે સરસ રચના