ગણેશ-ચતુર્થીની શુભકામના

ઈદ મુબારક.

“ફિર વોહી મુબારક રમજાન આયા હૈ

 દુવાઓ-સવાબો કી બારીશ લાયા હૈ”

 

મન મેલી કાયા !

‘માઈકલ, તું  આ બધી રમતો રમવાનું બંધ કર.તારા કર્યા તનેજ હૈયે વાગે છે છતાં તને કદી એનું અહેસાસ થતું નથી.  જેટલી વાર તું ગંદી રમત રમે છે તે રમત તનેજ ભારે પડે છે.’ અશોક એક એવો મિત્ર હતો કે માઈકલને   સાચું કહી દેતો.પણ મહેશ ઉર્ફે માઈકલ તો વીડ જેવો હતો વીડને વાઢી નાંખોને તોય એના સ્વભાવ મુજબ ફરી ઉગી નીકળે! કોઈ વાતની અસર તેને થતી નહી. હા મંદીરે જાય,  ભજન કિર્તન કરે અને સમાજમાં સેવા આપે પણ એમાંય એનો સ્વાર્થ  હતો કે પોતાનો બીઝનેસનો ફેલાવો બહું સહજ રીતે વધે.

મહેશ સાથે ૩૦ વર્ષ પહેલાં મેરેજ કર્યા ત્યારે અમો ન્યુ-મેકસિકો, સાન્તા-ફેમાં  રહેતા હતાં.  મહેશ એરો-સ્પેઈસ(Aerospace) એન્જીનીયર હતો .એર-લાઈન્સમાં તે મેનેજર હતો.  સેલેરી પણ ઘણોજ સારો , દેખાવડો અને હેન્ડસમ હતો.  પણ અમારા  લગ્નબાદ એના સાચા સ્વરૂપના દર્શન થયાં. ગુસ્સે થાય ત્યારે કોઈનો નહીં. બસ હાથ ઉગામવા સુધી આવી જાય.એક વખત એવું બન્યું કે મારાથી દાળમાં વઘાર બળી ગયો અને મહેશે ગરમ ગરમ દાળ મારા તરફ ફેંકી અને ઉભો થઈ મારા મો પર  થપ્પટ મારી અને મોં માંથી લોહી નિકળવા લાગ્યું.મારાથી ના રહેવાયું મેં પોલિસ ડિપાર્ટમેન્ટમાં ફોન કર્યો. દસ મિનિટમાં પોલીસ આવી પહોંચી મારા બ્યાન મુજબ મહેશને હાથકડી પહેરાવી પોલીસ કારમાં જેલમા લઈ ગઈ. શું કરૂ ? બાળકો રડવા લાગ્યા.મજબુર બની ગઈ!  હું બાજું ના પડોસી મીસ બ્રાઉનને સાથે લઈ ને મહેશ માટે બેઈલ ભરી(Bail-out)  જેલમાંથી છોડાવ્યો. બાળકોની દયા આવી અને મેં કરેલી કમ્પલેઈન(ફરીયાદ) મારેજ પાછી લઈ લેવી પડી. મેં  ઘણું ચલાવી લીધું. મારા  બન્ને છોકરા તેની ડેડી જવાં જ દેખાવડા હતાં.ઘર મોટું લીધું પણ દિલ મોટું ક્યાં લેવા જવું ? મહેશનો શંકાશીલ  સ્વભાવ મીઠાજળમાં શાર્ક  જેવો હતો !  કોઈ પુરુષની સાથે હસી-મજાકથી વાત કરીએ તો પણ શંકા કરે! અને ઘેર આવીએ એટલે કોઈ પણ દલીલ કરી ઝગડા શરૂ કરી દે.

‘ Enough is enough’ (હવે તો હદ થઇ ગઈ). અમો છુટા-છેડા લેવાનું નક્કી કર્યું.  જેને માટે પૈસો એજ પરમેશ્વર હોય તેને પોતાના બાળકો ઉપર કોઈ પ્રેમભાવ કે લાગણીના ભાવો  હતાંજ નહી! મેં જવાબદારી લીધી. મહિને મને અને બન્ને છોકરાને એલિમની( મહિને ખાધા ખોરાકીના પૈસા) આપવાનું કોર્ટે નક્કી કર્યું.

મહેશ બહુંજ ચાલાક અને રમતબાજ હતો. છૂટ્ટા-છેડા પછી મને ખબર પડી કે તેને કોઈ બીજી સ્ત્રી સાથે લફરૂ હતું. જેવા ડિવોર્સ થયા તેના બીજાજ મહિને મહેશે લગ્ન કરી લીધા.

અને મને પાછળથી એ પણ ખબર પડી કે તેણે ડીવોર્સ પહેલાં સેવીંગમાંથી ૫૦,૦૦૦ ડોલર્સ  ઉપાડી એક મિત્રને આપી દીધા હતાં જેથી એમાંથી મને કશો હિસ્સો મળે નહી.મનને મનાવી લીધું કે કે આવી ગંદા વિચારના અને ક્રોધી માણસથી  છુટી.

મહેશ ઘણીવાર બાંધેલી એલિમની(alimony) નિયમત નહોતો મોકલતો. બે છોકરા સાથે ઘર ચલાવવાનું મુશ્કેલ થઈ પડતુ.   ડિવોર્સ લીધાબાદ કદી મહેશ બાળકોને મળવા નથી આવ્યો. મેં જોબ શરૂ કરી દીધી. બાળકોને ભણાવ્યા, પણ તેના ડેડીનો કશો ટેકો મળ્યો નહીં. અહી સિંગલ પેરન્ટ્સ તરીકે રહેવું    કેટલી તકલીફ પડે છે તે માત્ર આ પરિસ્થિતીમાંથી પસાર થયા હોય તેજ જાણે! બન્ને છોકરા ટીન-એઈજની(Teen age) ઉંમરે પહોંચ્યા ત્યારે તેમને કન્ટ્રોલ કરતા મારે નાકે દમ આવી ગયો છે.રાત્રે પાર્ટીમાંથી મોડે આવે અને હું ચિંતા કરતી મોડીરાત સુધી જાગુ અને એ આવે પછીજ મને ઊઘ આવે! શું કરૂ ? કોને કહેવા જાઉ ? બન્ને ૧૮ વર્ષના થયા એટલે મહેશે અહીંના કાયદા મુજબ એલિમની અને હેલ્થ ઈન્સ્યોરન્સ બંધ કરી દીધા.એલિમનીની આવક બંધ, ફાયનાન્સીયલી અને મેન્ટલી પ્રેસર વધી ગયું.

એકલા હાથે પરિસ્થિતીનો સામનો કરતી રહી.પણ  દરિયાના ભારે તુફાનમાં  નૈયા પાર તો ઉતરી. બાળકોને ભાન-શાન આવ્યું ત્યારે ૨૨ વર્ષની ઉંમર થઈ ગઈ હતી..એટલો આનંદ છે કે બન્ને પાસે બીઝનેસની ડીગ્રી છે.

મહેશ રમત રમતો રહ્યો.જોબ સાથે ત્રણ-ત્રણ બીઝનેસની ફેન્ચાઈઝ લીધી પણ પોતાના નામે નહી અને તેની બીજી પત્નિ રીમાને નામે બધા બીઝનેસ કરી નાંખ્યા.લાખો ડૉલરની સંપત્તી બીજી પત્નિને નામ! રીમા દ્વારા બે છોકરીઓ થઈ.રીમા સાથે લગ્ન માત્ર પાચ વર્ષ ચાલ્યા પણ રીમા ચાલાક નિકળી! તેણીને નામે  કરેલ બીઝનેસ તેણેજ પચાવી લીધો .લાખો ડોલર્સની એ માલકીન થઈ ગઈ..ડિવોર્સ થયા.મહેશને  ફૂટી કોડી પણ ના મળી! મને થયું કે આ રખડતો જીવ જે ભૂત જેવો છે જેને માત્ર મળ્યું આંબલીનું સુકુ ઝાડ! એના કુકર્મોનું ફળ અહીંજ એને મળી રહે છે છતાં તેને ભાન નથી આવતું.

આ રખડો જીવ મહેશ સદા કામનાને સંતોષવાજ આ લોકમાં આવ્યો હોય એવો અહેસાસ જરૂર થાય. મહેશના મિત્રે મને ફોન કરી કીધું. ‘કિંજલબેન  મહેશ રોમીયાએ તો ત્રીજા લગ્ન ભારતમાં જઈ કર્યા. આ વખતે મહેશે તેનાથી ૨૦ વર્ષ નાની  કામીની સાથે લગ્ન કર્યા.’  ‘અશોકભાઈ મને મહેશની જિંદગીમા કશો રસ નથી.કાચીડાની જેમ વાતે વાતે રંગ બદલે, ઘર બદલે, બૈરી બદલે  એ માનવી નહી અર્ધ પશુ છે.’  ‘હા પણ કિંજલબેન તમો જોજો આ લગ્ન પણ…’  ‘ભાઈ જવાદોને એ વાત..કઈક બીજી વાતો કરો…એમ કહી અશોક સાથે મેં વાત ટુંકાવી ફોન મૂકી દીધો.

મારા બન્ને છોકરા રોહીત અને રોનક મને સારી રીતે રાખે છે અને તેમની પત્નિ રુચા  અને રોહીણી બન્ને સાથે મા-દીકરી જેવો અમારો સંબંધ છે.રોહીત અને રોનક બન્ને   અને હું સૌ અમે એકજ સબ-ડિવિઝનમાં રહીએ છીએ .પાછલી જિંદગીની સંધ્યા ટાણે આવી સુંદર જિદગી બાળકો સાથે ગાળવા મળે ત્યારે હું જરૂર કહીશ.’ સંધ્યા સોળેકળા સાથે મારી સાથે ખીલી છે!’

‘હલ્લો! કોણ ?  મેં ફોન ઉપાડ્યો…’કિંજલ…હું..મ..હે..શ.’ બહુંજ પાતળો અને નિર્બળ અવાજમાં સામે થી જવાબ મળ્યો..મને ફોન પર બરાબર સમજાયું નહી તેથી મારે બે વખત પુછવું પડ્યું..કોણ?..હા…હું,,સાન્તા-ફે માં છું.’ ‘હા  પણ…હવે આપણે કોઈ સંબંધ નથી..મને શા માટે ફોન કર્યો ?…’  ‘તું વાત મારી સાંભળીશ ?..મેં તુરતજ  અપસેટ થઈ જવાબ દીધો..’તે કોઈ દિવસ મારી વાત સાંભળી છે તો હું તારી વાત સાંભળુ.’
‘જુદી જુદી સ્ત્રીઓ સાથે રંગ-રેલીયા મનાવવી રોમીયો બની ભટકવું અને પોતાનાજ સંતાનોને રસ્તા વચ્ચે રઝળતા મુકી દેવા , કશી પણ દયા વગર..તુ તો નિશ્ઠુર છો.’  બસ મને ગુસ્સો આવી ગયો..એ આગળ બોલ્યો..’મારી વિનંતી સાંભળ..હું મરણ પથારીએ પડ્યો છુ…મને….બ્લડ… કેન્સર છે…મહેશ માંડ માંડ બોલી શક્તો હતો…હું *Hospice.( હૉસ્પિક)માં છેલ્લા શ્વાસ લઈ રહ્યો છું….મારી છેલ્લી ..પત્નિ..કામીની પણ ગ્રીન-કાર્ડ મળ્યા પછી …તેણીના બોય-ફ્રેન્ડ સાથે ભાગી…ગઈ…..પણ…મને…દાળ-ઢોકળી ખાવાનું મન થયું છે…અને મને ઘણી  તપાસ બાદ તારો ફોન નંબંર  મળ્યો છે…મારી આટલી …ઈચ્છા પુરી કરીશ ?……કઈ…હૉસ્પિકમાં….? ‘હેવન-હોસ્પિક….મને ત્યાં  આવતા બપોરના બે તો વાગી જશે…ઑકે..હું તારી રાહ જોઈશ….

મારો મનમાં ઘેરાયેલા  ગુસ્સાના કાળા  વાદળો  એકદમ  ગાયબ થઈ ગયા! મરણ પથારી પર સુતેલી વ્યક્તિ  આંગણે આવી મદદ માંગે તેની સાથે દુશ્મનાવટ શા કામની ? જલ્દી જલ્દી..દાળનું કુકર મુકી દીધું.જેવું કુકર ઠર્યું તુરત દાળ-ઢોકળી બનાવી સાથો સાથે થોડા ભાત…મને ખબર છે કે દાળ-ઢોકળી સાથે મહેશને ભાત અને  અથાણું જોઈએ. એ લઈ જલ્દી જલ્દી…’હેવન-હૉસ્પિક’  પહોંચી. તેના રૂમમાં ગઈ. મહેશ પથારીમાંથી ઉભા થવાની કોશિશ કરી ..મહેશનું શરીર હાડ-પિંજર હતું ઘડીભર તો હું ઓળખી ના શકી…શરીરનું લોહી દુષ્કાળમાં ધરતી સુકાઈ જઈ તેમ સુકાઈ ગયું હતું. મોં પર કરચલીઓના થર બાજી ગયાં હતા.મેં તેને બેઠો કરવામાં હેલ્પ કરી.દાળ-ઢોકળી ડીશમાં કાઢી  સાથે ભાત અને અથાણું. મહેશ ખુશ થઈ હસવા ગયો પણ એકદમ ભયાનક પેઈન(દર્દ) ને લીધે હસી શક્યો નહી. એ ચમચી પકડી શકે તેટલી પણ એનામાં શક્તિ નહોતી.  મેં એક ચમચી તેના મોઢામાં મુકી  અને બીજી ચમચી મુકું તે પહેલાંજ  મહેશની  નજર ડાળ-ઢોકળીની ચમચી પરજ  સ્થગીત થઈ ગઈ.મારા ખંભા પર એ ઢળી પડ્યો…..!

(*Hospice(હોસ્પિક).જે દર્દીને જીવલેણ રોગ થયો હોય અને કોઈ દવા અસર ના કરે ત્યારે હોસ્પિટલ-ફેમીલીવાળા દર્દીને હૉસ્પિકમાં દાખલ કરે જ્યાં દર્દી  અંત સમય સુખદ રીતે ગાળી શકે.)

વાર્તા વાંચ્યા બાદ આપના પ્રતિભાવ આપવા વિનંતી.

જન્માષ્ટમીની ખુબ ખુબ વધાઈ

જન્માષ્ટમીની આ પવિત્ર તહેવારમાં એકજ સંદેશ છે..રામાયણમાં રામે  માનવ-કલ્યાણનું કાર્ય જાતે કર્યું છે એટલેજ કહેવાય છે કે રામે જે કર્યું તેવું કાર્ય કરો અને કૃષ્ણ-અવતારમાં કૃષ્ણે જે..”ગીતા-ઉપદેશ”આપ્યો છે તેને અનુસરો યાને કે કૃષ્ણે જે કહ્યું તે કરો.માનવ-કલ્યાણકારી કાર્ય કરી,,,માનવધર્મનેજ ધર્મ માની..પોતાની જાતનો અને માનવ માત્રનો ઉદ્ધાર કરો..વિશ્વમાં શાંતી બક્ષો..એક સાચા માન્વી બની  ભાઈ-ભાઈ બનો.. એક વિશ્વ-કુટુંબ બનાવો.

‘મિચ્છા મહાત્મા!( મહાત્મા ગાંધીજી)

  માનવીના સ્વભાવ મુજબ વિશ્વમાં કોઈ પણ મહાન વ્યક્તિ થઈ જાય તેના સારા ગુણોને  સ્વકારવાને બદલે તેમાંથી કઈ ને કઈ કાદવ કાઢી છાંટા ઉડાડવાની ટેવ જતી નથી.તેના અનેક દાખલા વિશ્વમાં જોવા મળે છે.રામ-કૃષ્ણ,જીસસ,કે લીન્કનથી માંડી ગાંધીજી ને કઈ ને કઈ રીતે તેના પર કાદવ ઊછાળતા આવ્યાના દાખલા જોવા મળે છે.સારું જોઈ શકતા નથી, માત્ર તેની પર કેવી રીતે  કાળા ડાઘ પડે એજ વિચારતા હોય છે.મહાન-વ્યક્તિ બનવું સહેલું નથી! અને જે મહાન બને છે તેને સ્વિકારવા તૈયાર નથી.નીચેનો લેખ વાંચી માનવ સ્વભાવની પ્રતિતી થઈ અને લાગ્યું કે મારા વાંચક સમક્ષ જરૂર રજુ કરું..

***************************************************

‘મહાત્મા ગાંધીજી વિષે,ગાંધી-પ્રશંસકોને અણગમતી વાતો લખનાર નવીનતમ લેખક લેબીવેલ્ડ છે.એનું પુસ્તક”ગ્રેટ સૉલ”(GREAT SOUL) હિન્દ પહોંચે તે પહેલાં તો જેમને ગાંધી માટે નવો પ્રેમ પ્રગટ્યો છે એવા મિત્રો, એ પુસ્તક પર પ્રતિબંધ મૂકવા ઘસી ગયા હતા. પછી જોકે સ્વયં ભારત સરકારે આવા કશા પ્રતિબંધને બિનજરૂરી ગણ્યો હતો.

એમને લાગે છે કે ગાંધીજી વિશે સારું લખનારાને કોઈ ઓળખવા કે પ્રશંસવા માગતું નથી. બધાને નિંદામાં રસ છે. મેં “ગાંધી જીવન ગાથા”નામે લગભગ ૪૨૫ પાનાં કિશોરભોગ્ય સ્વરૂપ લખ્યાં અને એને રાષ્ટ્રીય શિક્ષણ સંશોધન તાલીમ સંસ્થા એન.સી.આર.એ પારિતોષક આપ્યું તથા પુસ્તક ત્રણેક આવૃત્તિ પામ્યું છતાં વિદ્દ્દ્ચર્ચામાં એનો નામોલ્લેખ પણ થતો નથી થતો જ્યારે કોઈક સજ્જને ગાંધીજી અને એમના એક પુત્રને લઈને લખેલી કથામાં બાપુને દોષી ઠરાવ્યા એનો ઉલ્લેખ વારંવાર થયા કરે છે.

ઈ.સ.૨૦૦૫માં ઓરિસ્સાના એક લેખક બિબુધરંજન(વિબુધરંજન)પણ લેબીવેલ્ડની જેમ જ ‘વિખ્યાત થઈ ગયાં હતા.બેન્ક્ની નોકરી કરતા અને વિશેષ તો બાળકોને બાળક માટે લખતા આ શ્રીમાનને અચાનક શૂર ચડી ગયું અને એમણે “મિ્ચ્છા મહાત્મા'(મિથ્યા મહાત્મા) નામે પુસ્તક ઘસડી માર્યું..
એમાં લખ્યું કે પોતાને હંમેશના સત્ય શોધક ગણાવતા ગાંધીજી સાથે અસત્ય વણાયેલું જ હતું. બિબુધ રંજને લખ્યું કે માર્ક ટ્વેઈનની પેલી ઉક્તિ ગાંધીજીવનમાં સાકાર થાય છે કે ‘દરેક માનવી ચન્દ્ર જેવો હોય છે જેની એક કાળી બાજુ હોય છે જે તે કોઈને બતાવતો નથી.’ બિબુધરંજને એમ પણ લખ્યું કે ગાંધીજીએ પોતાની ભૂલો, ક્ષતિઓ, અપરાધો, અધુરપો સુધ્ધા જાહેર કર્યાનું જે જણાય છે ,તે એમનું સ્ટન્ટ છે!

બિબુધરંજન્નો દાવો હતો કે તેમણે વેદ મહેતા,એરિક એચ.એરિકસન, માર્ટિન ગ્રીન,સુભાષચંદ્ર બોઝ,પ્યારેલાલ, મનુબેન ગાંધી વગેરેના અનેક પુસ્તકો વાંચ્યા છે તથા પુરાતત્ત્વ વિભાગના ઘણાંય દફતર ઉથામ્યાં છે,એ તમામને અંતે તેમને ગાંધીજી   મિથ્યા (દંભી) જણાવ્યા છે.!!

૨૦૦૫માં ઊડિયા ભાષામાં’મિચ્છા મહાત્મા’ પ્રગટ થયા પછી એના પર પણ પ્રતિબંધ મૂકવાની માગ ઊઠી હતી, પરંતુ ઓરિસ્સા સરકારે એમ કર્યું નહોતું.વિવાદસ્પદ પુસ્તકો મહાત્મા ગાંધીજીની તેજમૂર્તિની કાંકરી ખેરવી શકતા નથી. વિવાદ અને પ્રતિબંધ માત્ર એ પુસ્તકોનુમ વેચાણ વધારવામાં જ સહાયરૂપ બને છે.

સૌજન્યઃ “ઉદ્દેશ”(આભાર)

Happy Independence Day(સ્વતંત્ર દિનની વધાઈ)..

******************************************************************

જય હિન્દુસ્તાન, જય ભારત મા,
          જય જ્યાં જ્વલંત છે..જય જય હિન્દુસ્તાન.
જય જયકારના નાદ  ગુંજે,
           ભારત માતના સ્વર ગુંજે..જય જય હિન્દુસ્તાન
સ્વતંત્ર દિને એકજ શુભેચ્છા…ભષ્ટાચારનો ભભૂકતો દાવાનળને નાબૂદ થાય..હા..દાવનળ છે સમય લાગશે પણ સમય એટલો ના લાગે કે.. એ દાવાનળ સૌને ભરખી જાય!!!

પશ્ર્યાતાપના આંસુ !

યુ.એસ.એ.માં  ચાલી રહેલ રિસેશનમાં રિતેશ અને રજની બન્નેની જોબ જતી રહી. છ મહિના પહેંલાંજ શિકાગોના નોર્થ-બ્રુક એરિયામાં ઘર લીધું અને ઘરનો હપ્તો મહિને $ ૧૫૦૦.ડોલર્સ હતો. થોડી બચત હતી તેમાંથી ૨૦ ટકા ડાઉન-પેમેન્ટમાં આપ્યા હતાં. બીજી બાજું એકની એક દીકરી મિતાલી ને પહેલું વર્ષ કોલેજનું હતું. કોની પાસે હાથ લાંબા કરવા ? છતાં મજબુરીથી તેમના બે-ત્રણ મિત્રોને થોડા સમય માટે પૈસા ઉધાર માંગવા ફોન કર્યા. મિત્રોએ બહુંજ મીઠાસથી જવાબ આપ્યા.

“રિતેશ, હું તને જરૂર મદદ કરત પણ જોને મારે મારા મમ્મી-ડેડીને  હમણાંજ   ઈન્ડિયા પૈસા મોકલવા પડ્યાં… ‘

મેં જોને યાર બે દિવસ પહેલાંજ પૈસા ત્રણ વર્ષની સીડીમાં  મુકી દીધા…નહી તો તને આવા સમયે   જરૂર મદદ કરત. છતાં કોઈ કોઈ કામ-કાજ હોય તો જરૂરથી જાણ કરજે.’

સૌ મિત્રોની મીઠી જબાનમાં માત્ર  ખોટી મીઠાસ હતી, હકિકત નહીં !

‘રજની, મને જાણવા મળ્યું છે કે મિતાલી કૉલેજમાં નથી જતી.’

‘હા મને પણ થોડી ગંધ તો આવી છે.  ‘તેણી ઘણીવાર મોડેથી આવે છે અને કપડામાંથી સ્મેલ આવે છે.’

‘આપણી ડાહી દીકરી આવા રવાડે ચડી ગઈ હશે ? એ ડ્રીન્ક લેતી હશે.?  શું કરવું ? એક બાજું આપણાં બન્ને ને જોબ નથી અને સાથો સાથ  ઘર ચલાવવાની ચિંતા ! એકની એક છોકરી અને આવા ખરાબ રસ્તે ચડી જાય તો આપણે તો કઈના ના રહીએ!’

‘ જો આપણે ત્રણ મહિના ઘરનો હપ્તો નહી ભરીએ તો ઘર ફોર-ક્લોઝરમાં જતું રહેશે અને આપણે રસ્તા પર આવી જઈશું!’

‘ એ બધું તો ઠીક હની, પણ મિતાલી ભણવાનું છોડી આવા ગેરમાર્ગે ચડી જશે તો મારું અમેરિકા આવી દીકરીને ડોકટર બનાવી એનું ભવિષ્ય ઉજ્જ્વળ બનાવવાનું સ્વપ્ન ભાંગીને ભુક્કો થઈ જશે.’

‘ મને તો લાગે છે કે તેણીને કોઈ ખરાબ સોબત મળી ગઈ છે.’   ‘મને તો બીક લાગેછે એ કોઈ ડ્ર્ગ્ઝમાં ફસાઈ ના જાય!’

‘ મારે આજ તો વાતનો ફેંસલો લાવવોજ પડશે!   હું આવું કદી પણ નહીં ચલાવી લઉ.’

‘રિતેશ  ,  તું  ગુસ્સે થઈ જાય છે ત્યારે તને કશી વાતનો ખ્યાલ નથી રહેતો. ગુસ્સેમાં આવી છોકરી પર હાથ ઉગામવા જતાં સો વખત વિચાર કરજો.એક માંથી બીજી ઉપાધી આવી પડશે અને એ જો પૉલીસને ફોન કરશે તો  પૉલીસ તને હાથકડી પહેંરાવી જેલ ભેગો કરી દેશે!’

‘  જે થવાનું હોય તે થાય..હવે હું સહન નથી કરવાનો! આજ રાત્રે એને આવવા દે..વાતનો ફેંસલો કરી દઉ કે મારા ઘરમાં રહેવું હોય તો હું આવી ચાલ-ચલગત નહીં ચલાવી લઉ.’

રાત્રીને એકના ટકોરે ઘરનું ગરાજ ખોલવાનો અવાજ આવ્યો. રિતેશ અને રજની બન્ને લીવીંગ રૂમમાં જાગતા બેઠાં હતાં.  રિતેશનો ગુસ્સાનો પારો વધવા લાગ્યો..મિતાલી ગરાજમાં પાર્ક કરી રસોડનું બારણું ખોલી ઘરમાં આવી!

‘ હાય, મૉમ, હાય  ડેડ!   હજું સુધી તમો જાગો છો ?’

‘હા..તે જ અમારી ઊંઘ હરામની કરી દીધી છે.’   રિતેશ, તાડુકી ગમે તેમ બોલવા લાગ્યો! ‘

  ‘ડેડ, ધીરે! ધીરે..નેઈબરમાં કોઈ જાગી જશે!’.

   ‘બહું ડાહી થા મા…તું   સમજે છે કે અમને કશી  ખબર નથી ?  તે કોલેજ છોડી દીધી છે એ બધી અમને ખબર છે અને તારી ચાલ ચલગત …’
  ‘Dad, Please do not say anything more.Don’t you trust your own daughter ?  yes,  I did drop my college for this year.  Dad,here is two checks of $3000.oo dollers..I am working full-time and also part-time to help you.(‘ પપ્પા, મહેરબાની કરી હવે એક શબ્દ પણ નહી બોલતા,તમને તમારી પોતાની દીકરી પર વિશ્વાસ નથી ? હા , મેં જરૂર આ વર્ષે કોલેજ છોડી દીધી છે..આ રહ્યા ૩૦૦૦ ડોલર્સના ચેક, હું ફૂલ ટાઈમ અને પાર્ટ ટાઈમ જોબ કરૂ છું. પપ્પા તમને  મદદ કરવા)…મેં તમને આ વાત નથી કરી બસ એજ મારી  ભુલ છે. ‘

કહી ચુપચાપ પોતાના રૂમમાં દોડી ગઈ.

મૌન ભાવે રિતેશ અને રજની પશ્ર્યાતાપના આંસુથી ભીંજાઈ ગયા!

આપનો અમૂલ્ય  પ્રતિભાવ જરૂરથી  આપશો.