“દીપ” આમને આમ રાખમાં ભળતો રહ્યો!
ચારધામની યાત્રા કરતો રહ્યો,
દેવ-દેવીઓને મળતો રહ્યો.
સંત,સાધુનો સંગ કરતો રહ્યો,
જ્ઞાન-વિજ્ઞાનમાં ડુબતો રહ્યો.
વેદ-ઉપદેશની ભાષા ભણતો રહ્યો,
“સચ ક્યાં હૈ? પ્રશ્ન થતો રહ્યો.
ગંગાજળ માથા પર મુકતો રહ્યો,
પવિત્રતા પાણી પીતો રહ્યો.
માનવ મેળામાં ભળતો રહ્યો,
સંબંધના ઝાળા રચતો રહ્યો.
કાળની કોઠડીમાં પુરાતો રહ્યો,
અંધારના ઓળામાં ઘેરાતો રહ્યો.
મોઘી મળેલી જિંદગી વેડફતો રહ્યો,
“દીપ” આમને આમ રાખમાં ભળતો રહ્યો !
4 ટિપ્પણીઓ »
Thank you for visiting" ફૂલવાડી" Thank you for your comments.
પરિચય અને સ્વાગત
વિશ્વદીપ બારડ
“આવો, આવો તો મારી આંખો ઠરે,
ને નહિ આવો તો મુખ નહિ મોડું”
“મને વાંધો નથી વ્હાલા હૃદયમાં ઘર કરી બેસો,
તમારો દેશ છે આખો ભલે ને સર કરી બેસો.”
જન્મભુમિ અને ઊછેરઃ ભાવનગર
પ્રથમ આપ સૌ નું ભાવભીનું સ્વાગત છે. આપ સૌ ની પ્રેરણા મારા માટે ઘણીજ મહત્વની છે.આપ સૌ નો અભિપ્રાય અને સુચન ” ફૂલવાડી ” ને સિંચન કરવા સમાન છે.
કવિતા સાથે લાગણીશીલ હૈયાનો પરિચય , નિકટતા શિશુવયથી છે એ કહું તો અતિશયોક્તિ નહી થાય. “મંગળ મંદીર ખોલો “, “આભમાં ઊગેલ ચાંદલો”, અને “આ પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું “જેવા પ્રિય કાવ્યો મન,તન અને હૈયા ને હરી લેતા.
આજ ભાવના ના બીજ ૧૯૬૭માં, કોલેજકાળ દરમ્યાન “અદયભીંત્” કોઈ બિચારી,(“સ્ત્રી” મેગેઝીનમાં)અને કહેશો નહી, હસતો રહ્યો, કાવ્યનો પ્રવાહ શરૂ થયો.
૧૯૭૫માં ફેમીલી સાથે અમેરિકા આવ્યો. નવો દેશ તેમજ સ્થાયી થવાની ચિંતા. બાળકો ના આભ્યાસ, આ બધી કૌટુંબિક જવાબદારીની વણઝાર માં કાવ્ય-સુંદરી થી આળગો થઈ ગયો.૧૯૭૯માં હ્યુસ્ટ્નમાં આવી સ્થાઈ થયો , હ્યુસ્ટ્નમાં ચાલતી ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતાએ આવેગ આપ્યો. ” કાવ્ય-સુંદરીની સાથે સાથે ” મારો પ્રથમ સંગ્રહ ગઝલ સમ્રાટ શ્રી આદિલ મનસૂરીને હસ્તે પ્રગટ થયો(૨૦૦૨). પરદેશમાં આપણી માતૃભાષા ગુજરાતી ધીરે ધીરે ભુલાતી જાય છે. આપણાં બાળકો ગુજરાતી બોલી શકે છે, પણ લખી કે વાંચી શકતા નથી તો પછી આપણાં બાળકોની પેઢીમાં આપણી માતૃભાષા તદ્દન ન બોલાય એવું પણ બને ! ચાલો આપણે સયુંકત પ્રયાસ કરીએ અને પરદેશમા એક પ્રકટતા દીપ ને તેલ ની ધાર સતત આપ્યા કરીએ.આશા રાખીએ કે આપણી માતૃભાષા પરદેશમાં પણ અમર રહે.
CLUSTSMAP
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
વિશ્વદીપ બારડ on એક ગઝલ- પારુલ મહેતા રામદત્ત on એક ગઝલ- પારુલ મહેતા Raksha Patel on આખરી ચીસ !! SARYU PARIKH on આખરી ચીસ !! dolatvala on આખરી ચીસ !! mayuri25 on “જિંદગીને જીવતા શીખીએ… Ashok Thakor on જે વિચારો તે સુ-વિચારજો..… હરીશ દવે on વહાલનું વાવેતર! Haresh Maheshwari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on તમે આવ્યા તો ખરા !… dhufari on તારી બારી એ થી dhufari on દોસ્તની દોસ્તી….! dhufari on હું પણ “મા” બની… dhufari on નિશબ્દ પ્રેમની આહુતી! dhufari on ગર્ભિત રહસ્ય…! geo counter
શ્રી વિશ્વદીપભાઈ,
મોઘી મળેલી જિંદગી વેડફતો રહ્યો,
“દીપ” આમને આમ રાખમાં ભળતો રહ્યો
ખુબ જ સરસ.દીપના મનના ઉડાણમાંથી પ્રગટેલા ભાવ ભર્યા શબ્દો
કાગળ પણ ઉતર્યા છે. એકે એક પંક્તિ એક ઝણઝ્ણાતી ઉરે ઉપજાવે છે
ધન્યવાદ
શ્રી વિશ્વદીપજી
જીવનને આપે કવનમાં સુવાસિત કરી દીધું. કાવ્ય તત્ત્વથી ભરપૂર કવિતા ખૂબ ગમી.
રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)
ચાર ધામની યાત્રા કરતા રહ્યા સજોડે તો પછી બધા મલકની
માટી ભેગી કરી.
વાંચીને મળ્યા જેટલો આનંદ થયો.
સાહેબશ્રી, વિશ્વદીપજી
આપની ફૂલવાડીના ફૂલો તો ખીલવા લાગ્યા,
આપ ચાર ધામની યાત્રા ગયા તો પ્રસાદનું શું છે….ભાઈ
કિશોરભાઈ