કોઈ આગળ નડ્યા..

કોઈ  આગળ નડ્યા  એવા  કે  રસ્તાઓ  રૂંધી નાખ્યાં,
કોઈ પાછળ  પડ્યા  એવા  કે પગલાંઓ ભૂંસી નાખ્યાં.

દુ:ખો  છે આ, દુ:ખોના  તે   વળી દેખાવ શા કરવા?
નયનમાં આંસુ  આવ્યાં કે  તરત  એને  લૂછી નાખ્યાં.

હતાં  એ  ઝેર  કે અમૃત, સવારે  જાણ  થઈ    જશે;
અમે  તો  રાતનાં  જે   મળ્યાં પીણાં એ પી  નાખ્યાં.

હતી  એવી  અછત   જીવન   મહીં કે એ પૂરી કરવા;
મહામૂલાં  હતાં  જે સ્વપ્ન, એ  પણ વાપરી નાખ્યાં.

વિરહની   રાતને    અજવાળવાનું    ઠીક ના લાગ્યું;
હતા   બેચાર દીવા  આરઝૂના,   ઓલવી  નાખ્યાં.

હું   જીવતો   હોત તો   બેફામ સૂંઘી તો શકત એને;
કબર  પર   તો    ફૂલોને સૌ  એ    વેડફી  નાખ્યાં.

 -બરકત વીરણી’બેફામ’