“ગાંડપણ ગુપચુપ પ્રવેશ્યું શાણપણ ચાલ્યું ગયું.”
એ જ એનો એ રહ્યો હું બાળપણ ચાલ્યું ગયું,
પ્રેમનું-વિશ્વાસનું વાતાવરણ ચાલ્યું ગયું.
થઈ ગઈ કેવી યુવાની એક તોફાની નદી,
સાવ નિર્મળ જળભરેલું જ્યા ઝરણ ચાલ્યું ગયું.
પ્રૌઢ માણસ ઠાવકો કેવો ઠરેલો થઈ ગયો,
ખૂબ ઊંડો થૈ ગયો તો ભોળપણ ચાલ્યું ગયું.
આવડ્યું ના વૃદ્ધ થાતા પણ ચાલ્યા સતત,
ગાંડપણ ગુપચુપ પ્રવેશ્યું શાણપણ ચાલ્યું ગયું.
ઘર-જગત સુંદર હતું પણ શોધતું’તું શુંય મન,
ધૂળમાં આમ જ જીવન પ્રત્યેક ક્ષણ ચાલ્યું ગયું.
-રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’
6 ટિપ્પણીઓ »
Thank you for visiting" ફૂલવાડી" Thank you for your comments.
પરિચય અને સ્વાગત
વિશ્વદીપ બારડ
“આવો, આવો તો મારી આંખો ઠરે,
ને નહિ આવો તો મુખ નહિ મોડું”
“મને વાંધો નથી વ્હાલા હૃદયમાં ઘર કરી બેસો,
તમારો દેશ છે આખો ભલે ને સર કરી બેસો.”
જન્મભુમિ અને ઊછેરઃ ભાવનગર
પ્રથમ આપ સૌ નું ભાવભીનું સ્વાગત છે. આપ સૌ ની પ્રેરણા મારા માટે ઘણીજ મહત્વની છે.આપ સૌ નો અભિપ્રાય અને સુચન ” ફૂલવાડી ” ને સિંચન કરવા સમાન છે.
કવિતા સાથે લાગણીશીલ હૈયાનો પરિચય , નિકટતા શિશુવયથી છે એ કહું તો અતિશયોક્તિ નહી થાય. “મંગળ મંદીર ખોલો “, “આભમાં ઊગેલ ચાંદલો”, અને “આ પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું “જેવા પ્રિય કાવ્યો મન,તન અને હૈયા ને હરી લેતા.
આજ ભાવના ના બીજ ૧૯૬૭માં, કોલેજકાળ દરમ્યાન “અદયભીંત્” કોઈ બિચારી,(“સ્ત્રી” મેગેઝીનમાં)અને કહેશો નહી, હસતો રહ્યો, કાવ્યનો પ્રવાહ શરૂ થયો.
૧૯૭૫માં ફેમીલી સાથે અમેરિકા આવ્યો. નવો દેશ તેમજ સ્થાયી થવાની ચિંતા. બાળકો ના આભ્યાસ, આ બધી કૌટુંબિક જવાબદારીની વણઝાર માં કાવ્ય-સુંદરી થી આળગો થઈ ગયો.૧૯૭૯માં હ્યુસ્ટ્નમાં આવી સ્થાઈ થયો , હ્યુસ્ટ્નમાં ચાલતી ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતાએ આવેગ આપ્યો. ” કાવ્ય-સુંદરીની સાથે સાથે ” મારો પ્રથમ સંગ્રહ ગઝલ સમ્રાટ શ્રી આદિલ મનસૂરીને હસ્તે પ્રગટ થયો(૨૦૦૨). પરદેશમાં આપણી માતૃભાષા ગુજરાતી ધીરે ધીરે ભુલાતી જાય છે. આપણાં બાળકો ગુજરાતી બોલી શકે છે, પણ લખી કે વાંચી શકતા નથી તો પછી આપણાં બાળકોની પેઢીમાં આપણી માતૃભાષા તદ્દન ન બોલાય એવું પણ બને ! ચાલો આપણે સયુંકત પ્રયાસ કરીએ અને પરદેશમા એક પ્રકટતા દીપ ને તેલ ની ધાર સતત આપ્યા કરીએ.આશા રાખીએ કે આપણી માતૃભાષા પરદેશમાં પણ અમર રહે.
CLUSTSMAP
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
dolatvala on આખરી ચીસ !! mayuri25 on “જિંદગીને જીવતા શીખીએ… Ashok Thakor on જે વિચારો તે સુ-વિચારજો..… હરીશ દવે on વહાલનું વાવેતર! Haresh Maheshwari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on તમે આવ્યા તો ખરા !… dhufari on તારી બારી એ થી dhufari on દોસ્તની દોસ્તી….! dhufari on હું પણ “મા” બની… dhufari on નિશબ્દ પ્રેમની આહુતી! dhufari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on એ એવીતો વિફરી….… HARDIK RANA on કઈ જાણવા જેવું..કઈ શિખવા … dhufari on એ એવીતો વિફરી….… dhufari on વહાલનું વાવેતર! geo counter
વિશ્વદીપ બારડ
સ્નેહિશ્રી વિશ્વદીપભાઈ,
આપ ઓડિયોમાં આપી શકો
કાંતિલાલ પરમાર
હીચીન
આવડ્યું ના વૃદ્ધ થાતા પણ ચાલ્યા સતત,
ગાંડપણ ગુપચુપ પ્રવેશ્યું શાણપણ ચાલ્યું ગયું.
ઘર-જગત સુંદર હતું પણ શોધતું’તું શુંય મન,
ધૂળમાં આમ જ જીવન પ્રત્યેક ક્ષણ ચાલ્યું ગયું.
આજે દેશ વિદેશમાં છે. માતૃ-પિતૃ પ્રેમ કે ‘માતૃદેવો ભવ, પિતૃદેવો ભવ’ની પવિત્ર વિભાવનાઓ અદૃશ્ય થતી જાય છે.
અમેરિકા બહુ વર્ષો વસતા એક ગુજરાતી ભાઈએ એકવાર નોકરીથી આવી ઘરે એના દીકરાને કહ્યું: ‘બેટા, પાણી લાવ.’ દીકરો ટેનિસ રમીને આવેલો. તેણે કહ્યું : ‘ડુ ઇટ યોર સેલ્ફ.’ ‘તમારી મેળે પી લ્યો.’
એના બાપુજી કહે : ‘હું થાકેલો છુ _.’
તો તે કહે : ‘હું પણ થાકેલો છુ _.’
‘પણ તારા ને મારા થાકમાં ફરક છે, બેટા!’
તો છોકરો કહેઃ ‘થાક એટલે થાક !’
એના બાપને થયું કે, મેં શું કર્યું અમેરિકામાં આવીને ? આવા પ્રસંગો ઘણાં મા-બાપોની આંખ ઉઘાડી નાંખે છે, પરંતુ ત્યારે મોડું ઘણું થઈ ગયું હોય છે.
એક ગુજરાતી કુટુંબ લંડન રહેવા ગયેલું. ત્યાં તેમને દીકરી જન્મેલી અને મોટી થયેલી. છોકરી રોજ મોડી ઘરે આવે. ક્યારેક રાત્રે એક વાગ્યે આવે. એકવાર રાત્રે બે વાગ્યે આવી. એની બાને રોજ બારણું ખોલવું પડે તેથી તેણીએ કહ્યું : ‘બેટા ! તું કેમ મોડી આવે છે?’ છોકરીનો પિત્તો ગયો. પોલીસને ટેલિફોન કર્યો ને કહ્યું: ‘મારી માએ મને આવો પ્રશ્ન પૂછીને દુઃખી કરી નાખી.’ પોલીસે તેની માને ૭૦ પાઉન્ડનો દંડ કર્યો ! આવી પ્રજા અત્યારે ઉત્પન્ન થઈરહી છે!
સરસ ગઝલ..
પ્રૌઢ માણસ ઠાવકો કેવો ઠરેલો થઈ ગયો,
ખૂબ ઊંડો થૈ ગયો તો ભોળપણ ચાલ્યું ગયું.
ઠાવકો થઈ ગયો?સરસ
સપના
પ્રૌઢ માણસ ઠાવકો કેવો ઠરેલો થઈ ગયો,
ખૂબ ઊંડો થૈ ગયો તો ભોળપણ ચાલ્યું ગયું.
માણસ હોવું કેવળ પરિસ્થિતિ જ છે એટલેતો એને અવસ્થા કહેવાય છે.
સુંદર ગઝલ.. બધા જ શેર આસ્વાદ્ય થયા છે… આભાર!
bholpan chalyu gayu
excellent… enjoyed the changes in life.
ABHINANDAN
ajitsinh zala- ahmedabad