વૈશાખી વાયરે….!
(વૈશાખનો વાયરો વાતો હોય, બાળકો ભણી-ગણી, પરણી પોતાનો સંસાર શરૂ કર્યો હોય, અને દૂર દૂર વસ્યા હોય, પતિ-પત્નિ ઉતરાર્ધ અવસ્થાએ પહોંચ્યા હોય, હિંચકા પર હિંચકતા હોય…ત્યારે બન્ને આવી સુખદ પળોમાં પોતાને યુવાનીના પ્રણયના દિવસો યાદ કરી..કેટલો આનંદ માળી રહ્યા છે તે આ ગીતમાં પ્રતિતી થશે..)
વ્હાલા,આવો બેસી , હિડોળે હિચકીએ,
ગીત મીઠા ગાઈ એ, વૈશાખી વાયરે.
વ્હાલી,જીવનમાં મીઠી પ્યારી તું કોયલ,
કોઈ મધુરી વાતકર, વૈશાખી વાયરે.
વ્હાલા, મેળામાં મળી, તારી માયા મુને લાગી,
રાત-દીન ભુલી હું, વૈશાખી વાયરે.
વ્હાલી,રૂપની રાણી, તારા માથામાં ફૂલ,
હોશ ખોઈ બેઠો હું, વૈશાખી વાયરે.
વ્હાલા તારી પાઘડીના વળમાં હું વણાઈ ગઈ,
ગંગાની જેમ સમાઈ ગઈ હું,વૈશાખી વાયરે.
વ્હાલી,ખેડતા ખેતરમાં,મબલક પાક થઈ ઉગી,
ઉજવતો ઉત્સવ હું, વૈશાખી વાયરે.
વ્હાલા,મારા સરોવરને કાંઠે, કમળ થઈ ખિલ્યા,
ઘેલી બની નાચી હું,વૈશાખી વાયરે..
વ્હાલી,આ ‘દીપ’ પ્રકટે છે, એની ‘રેખા’ છે તું,
એકમેકને સાથ દેતા,વૈશાખી વાયરે
-વિશ્વદીપ બારડ
7 ટિપ્પણીઓ »
Thank you for visiting" ફૂલવાડી" Thank you for your comments.
પરિચય અને સ્વાગત
વિશ્વદીપ બારડ
“આવો, આવો તો મારી આંખો ઠરે,
ને નહિ આવો તો મુખ નહિ મોડું”
“મને વાંધો નથી વ્હાલા હૃદયમાં ઘર કરી બેસો,
તમારો દેશ છે આખો ભલે ને સર કરી બેસો.”
જન્મભુમિ અને ઊછેરઃ ભાવનગર
પ્રથમ આપ સૌ નું ભાવભીનું સ્વાગત છે. આપ સૌ ની પ્રેરણા મારા માટે ઘણીજ મહત્વની છે.આપ સૌ નો અભિપ્રાય અને સુચન ” ફૂલવાડી ” ને સિંચન કરવા સમાન છે.
કવિતા સાથે લાગણીશીલ હૈયાનો પરિચય , નિકટતા શિશુવયથી છે એ કહું તો અતિશયોક્તિ નહી થાય. “મંગળ મંદીર ખોલો “, “આભમાં ઊગેલ ચાંદલો”, અને “આ પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું “જેવા પ્રિય કાવ્યો મન,તન અને હૈયા ને હરી લેતા.
આજ ભાવના ના બીજ ૧૯૬૭માં, કોલેજકાળ દરમ્યાન “અદયભીંત્” કોઈ બિચારી,(“સ્ત્રી” મેગેઝીનમાં)અને કહેશો નહી, હસતો રહ્યો, કાવ્યનો પ્રવાહ શરૂ થયો.
૧૯૭૫માં ફેમીલી સાથે અમેરિકા આવ્યો. નવો દેશ તેમજ સ્થાયી થવાની ચિંતા. બાળકો ના આભ્યાસ, આ બધી કૌટુંબિક જવાબદારીની વણઝાર માં કાવ્ય-સુંદરી થી આળગો થઈ ગયો.૧૯૭૯માં હ્યુસ્ટ્નમાં આવી સ્થાઈ થયો , હ્યુસ્ટ્નમાં ચાલતી ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતાએ આવેગ આપ્યો. ” કાવ્ય-સુંદરીની સાથે સાથે ” મારો પ્રથમ સંગ્રહ ગઝલ સમ્રાટ શ્રી આદિલ મનસૂરીને હસ્તે પ્રગટ થયો(૨૦૦૨). પરદેશમાં આપણી માતૃભાષા ગુજરાતી ધીરે ધીરે ભુલાતી જાય છે. આપણાં બાળકો ગુજરાતી બોલી શકે છે, પણ લખી કે વાંચી શકતા નથી તો પછી આપણાં બાળકોની પેઢીમાં આપણી માતૃભાષા તદ્દન ન બોલાય એવું પણ બને ! ચાલો આપણે સયુંકત પ્રયાસ કરીએ અને પરદેશમા એક પ્રકટતા દીપ ને તેલ ની ધાર સતત આપ્યા કરીએ.આશા રાખીએ કે આપણી માતૃભાષા પરદેશમાં પણ અમર રહે.
CLUSTSMAP
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
dolatvala on આખરી ચીસ !! mayuri25 on “જિંદગીને જીવતા શીખીએ… Ashok Thakor on જે વિચારો તે સુ-વિચારજો..… હરીશ દવે on વહાલનું વાવેતર! Haresh Maheshwari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on તમે આવ્યા તો ખરા !… dhufari on તારી બારી એ થી dhufari on દોસ્તની દોસ્તી….! dhufari on હું પણ “મા” બની… dhufari on નિશબ્દ પ્રેમની આહુતી! dhufari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on એ એવીતો વિફરી….… HARDIK RANA on કઈ જાણવા જેવું..કઈ શિખવા … dhufari on એ એવીતો વિફરી….… dhufari on વહાલનું વાવેતર! geo counter
વિશ્વદીપ બારડ
ખૂબ સરસ
“ભાતીગળ ચુંડદી મારી, ઘેરદાર ઘાઘરો
કચકચતી કાપડાં કોર, બની હું તો ભથવારી ચિતડાની ચોર…”ખેતર કે લીલીછમ વાડીમાં પરસેવો પાડતો દિલ ધઈને રળતો કોઈ રસિયો વાલમ આ ચિતડાની ચોર ભથવારી ને, નેજવા માંડી, માંડી જોતા હોય. રીસ પણ ચઢાવતો હોય…આ બધું મારા મનમાં સંઘરાયેલું પડયું છે એટલે વારંવાર કોઈ જૂના ચિત્રની માફક મારા ચિત્તમાં કે ચક્ષુ સમક્ષ ઉપસી આવે છે.
સુંદર ગીત ..
“વ્હાલી,જીવનમાં મીઠી પ્યારી તું કોયલ,
કોઈ મધુરી વાતકર, વૈશાખી વાયરે.”
શ્રી બારડ સાહેબ,
સુખી દાંપત્યનાં ઊત્તરાર્ધનું સુંદર શબ્દચિત્ર દોર્યું છે. ઈશ્વર સૌને આવા નસીબદાર બનાવે.
બાકી અમે કિશોરાવસ્થામાં,વૈશાખી વેકેશનમાં, પોરબંદર ચોપાટી પર પડ્યા પાથર્યા રહેતા ત્યારે એક નિરીક્ષણ કરેલું કે ચોપાટીની પાળે જે ’સજોડાં’ સામાસામા જોઇને બેઠા હોય તે હાલમાં પરણેલા કે સગાઇ કરેલા જ હોય, સમુદ્ર સામે મો કરીને બેઠેલાં લગભગ એકાદ વર્ષથી પરણેલા હોય અને એકબીજા તરફ પીઠ રાખીને બેઠેલાં બધાં જુના જોડાઓ સમજવા !!
બાકી આવું સુંદર દાંપત્ય જળવાઇ રહે તો જીવન સફળ થયું સમજો. સરસ ગીત.
ખૂબ સરસ ગીત સ્પેશીયળિ વ્હાલા અને વ્હાલી ના સંબોધન્થી સરસ ગીત થયુ..
સપના
so cute………!!!!!!!!!!
[…] (વૈશાખનો વાયરો વાતો હોય, બાળકો ભણી-ગણી, પરણી પોતાનો સંસાર શરૂ કર્યો હોય, અને દૂર દૂર વસ્યા હોય, પતિ-પત્નિ ઉતરાર્ધ અવસ્થાએ પહોંચ્યા હોય, હિંચકા પર હિંચકતા હોય…ત્યારે બન્ને આવી સુખદ પળોમાં પોતાને યુવાનીના પ્રણયના દિવસો યાદ કરી..કેટલો આનંદ માળી રહ્યા છે તે આ ગીતમાં પ્રતિતી થશે..) વ્હાલા,આવો બેસી , હિડોળે હિચકીએ, ગીત મીઠા ગાઈ એ, વૈશાખી વાયરે. વ્હાલી,જીવનમાં મીઠી પ્યારી તું કોયલ, કોઈ મધુરી વાતકર, વૈશાખી વાયરે. વ્હાલા, મેળામા … Read More […]
[…] (મિત્રોને વિનંતી કે વધુ ચર્ચા કે પ્રતિભાવ આપવા માટે “અહીં ક્લિક કરો”.) […]