આવું છે ભાઈ,મારું ભાવનગર ગામ.
સ્થળ:ગંગા જળીયો-તળાવને કિનારે,ભાવનગર
***********************************
તીખા બટેટાઓ,ભૂંગળા,ને ભજિયા,
હીરાને હોંકારે ભાણાંઓ તજિયા.
ગાયોએ ગાંડાને ગાંઠિયો ખવરાવ્યો;
લીંબુની સોડાનો પ્યાલો પધરાવ્યો.
આખી ગંડેરિયું ને પાંત્રિશિયા માવા,
મોટી મોટી દેરિયું ને મોંઘેરા બાવા.
રૂડા ગધેડિયામાં બેટ-દડો રમતા,
દિવસે તો ઠીક ભાઈ,રાતે ય ન ખમતા.
બરકો,તો હોંકારો દેશે આખું ગામ,
બરકો,તો તનમનથી આવીશું કામ;
આવું છે ભાઈ,મારું ભાવનગર ગામ.
-ડૉ.ફિરદૌસ દેખૈયા , નાઝિર દેખેયાના દીકરા છે..ભાવનગમાં રહે છે અને ગળે પણ સરસ્વતિ વસી છે અને વાયોલીન પણ સરસ વાગાડે છે..વ્યસાયે ડોકટર છે..
13 ટિપ્પણીઓ »
Thank you for visiting" ફૂલવાડી" Thank you for your comments.
પરિચય અને સ્વાગત
વિશ્વદીપ બારડ
“આવો, આવો તો મારી આંખો ઠરે,
ને નહિ આવો તો મુખ નહિ મોડું”
“મને વાંધો નથી વ્હાલા હૃદયમાં ઘર કરી બેસો,
તમારો દેશ છે આખો ભલે ને સર કરી બેસો.”
જન્મભુમિ અને ઊછેરઃ ભાવનગર
પ્રથમ આપ સૌ નું ભાવભીનું સ્વાગત છે. આપ સૌ ની પ્રેરણા મારા માટે ઘણીજ મહત્વની છે.આપ સૌ નો અભિપ્રાય અને સુચન ” ફૂલવાડી ” ને સિંચન કરવા સમાન છે.
કવિતા સાથે લાગણીશીલ હૈયાનો પરિચય , નિકટતા શિશુવયથી છે એ કહું તો અતિશયોક્તિ નહી થાય. “મંગળ મંદીર ખોલો “, “આભમાં ઊગેલ ચાંદલો”, અને “આ પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું “જેવા પ્રિય કાવ્યો મન,તન અને હૈયા ને હરી લેતા.
આજ ભાવના ના બીજ ૧૯૬૭માં, કોલેજકાળ દરમ્યાન “અદયભીંત્” કોઈ બિચારી,(“સ્ત્રી” મેગેઝીનમાં)અને કહેશો નહી, હસતો રહ્યો, કાવ્યનો પ્રવાહ શરૂ થયો.
૧૯૭૫માં ફેમીલી સાથે અમેરિકા આવ્યો. નવો દેશ તેમજ સ્થાયી થવાની ચિંતા. બાળકો ના આભ્યાસ, આ બધી કૌટુંબિક જવાબદારીની વણઝાર માં કાવ્ય-સુંદરી થી આળગો થઈ ગયો.૧૯૭૯માં હ્યુસ્ટ્નમાં આવી સ્થાઈ થયો , હ્યુસ્ટ્નમાં ચાલતી ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતાએ આવેગ આપ્યો. ” કાવ્ય-સુંદરીની સાથે સાથે ” મારો પ્રથમ સંગ્રહ ગઝલ સમ્રાટ શ્રી આદિલ મનસૂરીને હસ્તે પ્રગટ થયો(૨૦૦૨). પરદેશમાં આપણી માતૃભાષા ગુજરાતી ધીરે ધીરે ભુલાતી જાય છે. આપણાં બાળકો ગુજરાતી બોલી શકે છે, પણ લખી કે વાંચી શકતા નથી તો પછી આપણાં બાળકોની પેઢીમાં આપણી માતૃભાષા તદ્દન ન બોલાય એવું પણ બને ! ચાલો આપણે સયુંકત પ્રયાસ કરીએ અને પરદેશમા એક પ્રકટતા દીપ ને તેલ ની ધાર સતત આપ્યા કરીએ.આશા રાખીએ કે આપણી માતૃભાષા પરદેશમાં પણ અમર રહે.
CLUSTSMAP
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
dolatvala on આખરી ચીસ !! mayuri25 on “જિંદગીને જીવતા શીખીએ… Ashok Thakor on જે વિચારો તે સુ-વિચારજો..… હરીશ દવે on વહાલનું વાવેતર! Haresh Maheshwari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on તમે આવ્યા તો ખરા !… dhufari on તારી બારી એ થી dhufari on દોસ્તની દોસ્તી….! dhufari on હું પણ “મા” બની… dhufari on નિશબ્દ પ્રેમની આહુતી! dhufari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on એ એવીતો વિફરી….… HARDIK RANA on કઈ જાણવા જેવું..કઈ શિખવા … dhufari on એ એવીતો વિફરી….… dhufari on વહાલનું વાવેતર! geo counter
વિશ્વદીપ બારડ
ભાવનગરની યાદ તાજા કરી દીધી દોસ્ત.
સોરી દોસ્ત નહીં તમે તો વડીલ છો તેવું પરિચય જોતા લાગ્યું પણ જો ઉંમરબાધ ન હોય તો ફરી દોસ્ત કહેવાની અસભ્યતા આચરી લઉં છું.
nice colloquial landscape, every language needs it, to keep
culture and diction fresh.Good job.
This is the photograph of Ganga-deri. Thanks to put on blog.
THANKS FOR COMPLIMENTS….BY THE WAY I M 33 YRS OLD AND WOULD LIKE TO BE CALLED ‘DOST’ RATHER THAN ‘KAKA’
BY THE WAY..THERE WAS A HUMOUROUS PROGRAMME IN BHAVNAGAR JUST 20 DAYS BACK(SMILE FLU) OF CHIKA KHARSANI,VINAY DAVE,TARUN KATBAMNA,AND HARDWAR GOSWAMI AND THEY NEEDED SOMETHING WRITTEN ON BHAVNAGAR .I FOUND NOTHING THAT ELABORATES TYPICAL FORM OF BHAVNAGAR AND THEN TRIED TO WRITE THIS POEM…HARDWAR RECITED THIS ON STAGE AND GOT A GOOD RESPONSE.
ભાવનગરમાં ગાંડાઓ બહુ. સાચું ને?
હા,વાત સાચી;પણ બધા જ ઇમ્પોર્ટેડ છે.એવું છે ને કે છેલ્લું સ્ટેશન હોવાને લીધે આખા ગુજરાતમાંથી ગાંડાઓ ટ્રેનોના છેલ્લા ડબ્બાઓમાં ભરીને અહીં ઉતારવામાં આવતા હતા.(આ બિલકુલ સાચી વાત છે.કન્ફર્મ કરવા માટે ગમે તેને પૂછવાની છૂટ છે.)ભાવનગરમાં એક પણ ગાંડો લોકલ નથી.
આભાર વિશ્વદીપભાઈ,
ભાવનગરની યાદ તાજી થૈ ગઈ.
સપના
kharekhar bhavanagarma atyare hoy avu feel thay chhe.
bhai navi post ni jan mane e mail thi karsho to gamshe
Very nice Gazal on our city Bhavanagar! It refreshes my old memories with Bhavanagar! Thanks.
Sudhir Patel.
very nice !
kharekhar aama bhavnagar ni feeling ave che?