એક સુંદર ગઝલ-રાજેશ વ્યાસ’મિસ્કીન’
હતી જીવલેણ ઠોકર પણ એ ઠોકરને ભુલી જઈએ,
ઘણાં ફૂલો મળ્યાં એ એક પથ્થરને ભૂલી જઈએ.
ગમે ત્યાં જાવ, ખર્ચો ખૂબ કિંતુ ના મઝા આવે,
શરત છે સાવ સીધી એજ કે ઘરને ભૂલી જઈએ.
પછીથી લાગશે આ જિંદગી અવસર સમી હરપળ,
ફકત માઠા નહીં સારાય અવસરને ભૂલી જઈએ.
હજૂ પણ ક્યાં સુધી નાટક રિસાવાનાં-મનાવાના,
ઊભુ હાથે કર્યું એ દોસ્ત અંતરને ભૂલી જઈએ.
હકીકત એજ છે કે સૂરજ અને અજવાળું સાચા છે,
હવે ઓ કલપ્ના! એ રાતના ડરને ભૂલી જઈએ.
પરિસ્થિતિ નહીં, તો નાખીએ બદલી મન:સ્થિતિ,
ખરેખર દેહ પિંજર છે તો પિંજરને ભૂલી જઈએ.
નથી પૂરી શકાતા પ્રાણ એકે કાર્યમાં ‘મિસ્કીન’,
હવે આ આંધળી શ્રદ્ધા- ઈશ્વરને ભૂલી જઈએ.
-રાજેશ વ્યાસ’મિસ્કીન’