આજનું કાવ્ય…શેર બજાર
આજે વિશ્વમાં ચાલતી ભયંકર આર્થિક મંદી ક્યાં સુધી રહેશે, કોને ખબર? પૈસો માનવીને પાંગળો બનાવી દે છે,માનવીને લાચાર બનાવી દે છે..મજબુર બની માનવી ન કરવાના કામ કરી બેઠે!આ મંદીએ વિશ્વમાં કેટલાયે માનવીની જાન લીધી છે!માનવી પૈસા વગર જીવી શકે ખરો? કવિ”મુસાફીર’ શું કહે છે?
શેરબજાર હસાવે, રડાવે, ચડાવે, પડાવે, ગબડાવે,
કોઈ અભાગીયાને ચૌદમેં માળથીએ કૂદાવે કે પંખે લટકાવે.
ક્યારેક કલાર્કમાંથી કોઈને કરોડપતિ બનાવે,
તો ઘણાંને કરોડપતિમાંથી રોડપતિ બનાવે.
કોઈને ચાલીમાંથી મઢુલીમાં મહાલતા બનાવે,
તો ઘણાંને મેન્શનમાંથી ટેન્શનમાં લાવે.
લેહમેને તો આખી દુનિયાની લગાડી દીધી વાટ,
ઘરડાઓને પણ ન છોડ્યા, રડાવીને કરાવી દીધો કકળાટ.
મુકયાતા મ્યુચ્ચુય ફંડમાં, કે પાછળની જિંદગી સુધારીશું,
લાખના થઈ ગયા બારહજાર, કોને ખબર હતી કે ધોવાઈ જઈશું.
ધંધા થયા પાંગળા, અસંખ્યનાં જોબ ગયા, ઘર ગયા.
પૈસા કમાવાની આંધળી દોડમાં , સંસારમાં કાળા વાદળ છવાયા.
ગાડરીયો પ્રવાહ જોઈને, મુસાફીર’ને વિચાર થાય.
4 ટિપ્પણીઓ »
Thank you for visiting" ફૂલવાડી" Thank you for your comments.
પરિચય અને સ્વાગત
વિશ્વદીપ બારડ
“આવો, આવો તો મારી આંખો ઠરે,
ને નહિ આવો તો મુખ નહિ મોડું”
“મને વાંધો નથી વ્હાલા હૃદયમાં ઘર કરી બેસો,
તમારો દેશ છે આખો ભલે ને સર કરી બેસો.”
જન્મભુમિ અને ઊછેરઃ ભાવનગર
પ્રથમ આપ સૌ નું ભાવભીનું સ્વાગત છે. આપ સૌ ની પ્રેરણા મારા માટે ઘણીજ મહત્વની છે.આપ સૌ નો અભિપ્રાય અને સુચન ” ફૂલવાડી ” ને સિંચન કરવા સમાન છે.
કવિતા સાથે લાગણીશીલ હૈયાનો પરિચય , નિકટતા શિશુવયથી છે એ કહું તો અતિશયોક્તિ નહી થાય. “મંગળ મંદીર ખોલો “, “આભમાં ઊગેલ ચાંદલો”, અને “આ પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું “જેવા પ્રિય કાવ્યો મન,તન અને હૈયા ને હરી લેતા.
આજ ભાવના ના બીજ ૧૯૬૭માં, કોલેજકાળ દરમ્યાન “અદયભીંત્” કોઈ બિચારી,(“સ્ત્રી” મેગેઝીનમાં)અને કહેશો નહી, હસતો રહ્યો, કાવ્યનો પ્રવાહ શરૂ થયો.
૧૯૭૫માં ફેમીલી સાથે અમેરિકા આવ્યો. નવો દેશ તેમજ સ્થાયી થવાની ચિંતા. બાળકો ના આભ્યાસ, આ બધી કૌટુંબિક જવાબદારીની વણઝાર માં કાવ્ય-સુંદરી થી આળગો થઈ ગયો.૧૯૭૯માં હ્યુસ્ટ્નમાં આવી સ્થાઈ થયો , હ્યુસ્ટ્નમાં ચાલતી ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતાએ આવેગ આપ્યો. ” કાવ્ય-સુંદરીની સાથે સાથે ” મારો પ્રથમ સંગ્રહ ગઝલ સમ્રાટ શ્રી આદિલ મનસૂરીને હસ્તે પ્રગટ થયો(૨૦૦૨). પરદેશમાં આપણી માતૃભાષા ગુજરાતી ધીરે ધીરે ભુલાતી જાય છે. આપણાં બાળકો ગુજરાતી બોલી શકે છે, પણ લખી કે વાંચી શકતા નથી તો પછી આપણાં બાળકોની પેઢીમાં આપણી માતૃભાષા તદ્દન ન બોલાય એવું પણ બને ! ચાલો આપણે સયુંકત પ્રયાસ કરીએ અને પરદેશમા એક પ્રકટતા દીપ ને તેલ ની ધાર સતત આપ્યા કરીએ.આશા રાખીએ કે આપણી માતૃભાષા પરદેશમાં પણ અમર રહે.
CLUSTSMAP
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
mayuri25 on “જિંદગીને જીવતા શીખીએ… Ashok Thakor on જે વિચારો તે સુ-વિચારજો..… હરીશ દવે on વહાલનું વાવેતર! Haresh Maheshwari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on તમે આવ્યા તો ખરા !… dhufari on તારી બારી એ થી dhufari on દોસ્તની દોસ્તી….! dhufari on હું પણ “મા” બની… dhufari on નિશબ્દ પ્રેમની આહુતી! dhufari on ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari on એ એવીતો વિફરી….… HARDIK RANA on કઈ જાણવા જેવું..કઈ શિખવા … dhufari on એ એવીતો વિફરી….… dhufari on વહાલનું વાવેતર! PATELIA LAXMANSINH V… on ‘મા’ વિશે બે સુંદર… geo counter
વિશ્વદીપ બારડ
કોઈને ચાલીમાંથી મઢુલીમાં મહાલતા બનાવે,
તો ઘણાંને મેન્શનમાંથી ટેન્શનમાં લાવે.
આ તો હસવાની મઝા આવી ગઇ.
sher bazar kavita vanchine khushi thai.
bahu maza padi.
narendra
Kavita vachine ne khushi thai! Sachhecj “Stock Exchange” market no koi bharosho nahi! kyare UP jaay kyare Down jay! Kavita vachi ne “Bodh” sikh va jevoo..
share bajaar ma rokan karavu saru chhe.pan tame
khoti lalach karo to tema nuksan jay chhe.tamare samaji vichharine rokan karavu joie