"ફૂલવાડી"

શબ્દગંગાની હૃદય-ઉર્મિ એટલે ફૂલવાડી

દીકરીના લગ્ન પછી , ઘરમાં..

આખરે ઊજાગરાનો અંત આવ્યોઃ
લગન ઉકલી ગયાં,
મા હવે ઘરની ચીજવસ્તુઓ ગણે છે
સંભારી સંભારી મેળવે છેઃ
સંભાળી સંભાળી ગોઠવે છેઃ
થાળી, વાડકા, ગ્લાસ, ડિશ
બધું બરાબર છે
ક્યાંય કશુંય ખોવાયું નથી
કશુંય ગયું નથી-
પણ  
અચાનક  કંઈક યાદ આવતાં
એ ઓરડા વચ્ચે
ઊભિ રહી જાય છે
આંખોમાંથી ટપકું ટપકું થાય છે
ખારો ખારો પ્રશ્નઃ
“મારી દિકરી કયાં?

-જયંત પાઠક

જુલાઇ 18, 2008 Posted by | મને ગમતી કવિતા | 11 ટિપ્પણીઓ

   

%d bloggers like this: