ચરણ રુકે ત્યાં કાશી
જ્યાં ચરણ રુકે ત્યાં કાશી.
ઝાકળનાં બિંદુમાં જોયો
ગંગાનો જલરાશિ.
જ્યાં પાય ઉઠે ત્યાં રાજમાર્ગ, જ્યાં તરતો ત્યાં મહાસાગર,
જે ગમ ચાલું એ જ દિશા, મુજ ધ્રુવ વ્યાપે સચરાચર;
થીર રહું તો સરકે ધરતી
હું તો નિત્ય પ્રવાસી.
સ્પરશું તો સાંકાર, ન સ્પરશું તો જે ગેબી માયા,
હું જ ઉકેલું, હું જ ગૂંચવું, એવા ભેદ છવાય;
હું જ કદી લપટાઉં જાળમાં
હું જ રહું સન્યાસી.
હું જ વિલાસે રમું, ધરી લઉં હું આ જ પરમનું ધ્યાન;
કદી અચાનક રહું , જાચી લઉં કદી દુષ્કર વરદાન;
મોત લઉં માંગી, જે પળ,
લઉં સુધારસ પ્રાશી!
-હરિન્દ્ર દવે