કેવા રમતા રામ હતા!
ખૂશ્બુમાં ખીલેલ ફૂલ હતા ઊર્મિમાં ડૂબેલા જામ હતા;
શું આંસુનો ભૂતકાળ હતો – શું આંસુના પણ નામ હતાં.
થોડીક શિકાયત કરવી’તી થોડાક ખૂલાસા કરવા’તા,
ઓ મોત જરા રોકાઈ જતે – બે ચાર મને પણ કામ હતાં.
હું ચાંદની રાતે નિકળ્યો’તો ને મારી સફર ચર્ચાઈ ગઈ,
કંઈ મંઝિલ પણ મશહૂર હતી-કંઈ રસ્તા પણ બદનામ હતાં.
જીવનની સમી સાંજે મારે જખ્મોની યાદી જોવી’તી,
બહુ ઓછા પાનાં જોઈ શક્યો બહુ અંગત અંગત નામ હતાં.
પેલા ખૂણે બેઠા છે એ “સૈફ” છે મિત્રો જાણો છો ?!
કેવો ચંચલ જીવ હતો ને કેવા રમતા રામ હતાં.
-“સૈફ” પલનપુરી