હસો અને હસાવો !!
એક કઠીયારો જંગલમાંથી લાકડા કાપી કુવા પાસે થોડીવાર આરામ કરવા બેઠો, તે વખતે તેની કુહાડી કુંવામાં પડી ગઈ. કુહાડીજ એમની આવકનું સાધન હતી, તરતા આવડતું નહોતું. રડવા લાગ્યો ” હવે હું કુહાડી વગર શું કરીશ? ચોધાર આસુંથી રડતો હતો એ સમય દરમ્યાન ભગવાન પ્રૂથ્વી પર ફરવા નીકળ્યાં તેનું રુંદન સાંભળી કઠીયારેને પુછ્યું ” ભગત કેમ રડેછે ?.” “પ્રભૂ! મારી કમાણીનું એકનું એક સાધન મારી કુહાડી કુવામાં પડી ગઈ હવે મારું ગુજરાન કેવી રીતે કરી શકીશ? ભગવવાને કુવામાં હાથ નાંખી સોનાની કુહાડ બહાર કાઢી તો કઠીયારો બોલ્યો.” આ કુહાડી મારી નથી ” ભગવાને બીજી વખત હાથ નાંખી હીરા-મોતી જડીત
કુહાડી કાઢી.કઠીયારો બોલ્યો’ આ પણ મારી કુહાડી નથી ” ભગવાન ને એની પ્રમાણિકતા પર માન ઉપજ્યું.ને ત્રીજી વખત એની મુળ કુહાડી કાઢી . પ્રભુ! આ મારી સાચી કુહાડી છે” ભગવાન એની પર ખુશ થયાં. ” આ તારી કુહાડી અને સોનાની અને હીરા-મોતી જડીત કુહાડી કુહાડી તને ભેટ માં આપુંછું. કઠીયારો તો ખુશ થઈ ગયો. માલમ-માલ થઈ ગયો.
એજ કઠીયારો એક સાંજે પોતાની પત્ની સાથે ફરવા નીકળ્યો ને ફરતા ફરતા થાકી ગયાં . કુવા પાસે આરામ કરાવા બેઠા. તેની પત્ની વાતો વાતમાં કુવામાં પડી ગઈ.
કઠીયારો દુખી થઈ રડવા લાગ્યો.આસ-પાસ કોઈ મદદ માટે કોઈ નહોતું.તે સમયે ભગવાન ફરી ભ્રમણ માટે નિકળેલ.” ભગત પાછું વળી શું થયું? “પ્રભુ ,મારી પત્ની આ કુવામાં પડી ગઈ છે, તેણી વગર બાકીની જિંદગી કેવી રીતે વિતાવીશ ? ભગવાન ને દયા આવી , પોતાનો હાથ કુવામાં નાંખી “માધુરી” કાઢી ..” હે પ્રભુ ! આજ મારી પત્ની છે, કઠીયારો તુરંત બોલ્યો. ભગાવાન ને તો નવાઈ લાગી..આ ભગતની સ્ત્રી પત્યેની આટલી બધી માયા ? અને તે પણ અન્ય સ્ત્રી પર!! ભગવાને કઠીયારાને પુછ્યું” ભગત આ તો તારી પત્ની નથી..અન્ય સ્ત્રી પર આટલો મોહ શા માટે?..થોડી વાર પછી કઠીયારો બોલ્યો..” હે પ્રભુ! પહેલા આપે “માધુરી” કાઢી પછી આપ ” જુહી” કાઢશો ને છેલ્લે મારી પત્ની ..પછી કહેશો કે ” આ તારી પત્ની અને
“માધુરી” અને “જુહી” તને ભેટમાં.. તો હું ત્રણ , ત્રણ પત્નીઓનું ભરણ પોષણ કેવી રીતે કરી શકું?
રાખ !
સ્મશાન ઘાટે એકદી
અચાનક જઈ ચડ્યો,
કોઈ સ્વજનની “રાખ”(પુષ્પ) લેવા!!
અચાનક ગેબી અવાજ આવ્યો!
“શાંતી થી સુતોછું,
સુવા દેને !
ભાડાનું હતું ખોળીયું..
ખાલી કરી કોઈ ઉડી ગયું..
પડી છે ખાલી રાખ..”
ગભરાઈ ગયો..બેબાકળો !!
મુઠ્ઠીભર રાખ લઈ ભાગ્યો.!
અવાજ ફરીથી આવ્યો !!
“મૂરખ હતો,
ખોળીયાની રાખ પણ લઈ ગયો !”
પરિચય અને સ્વાગત
વિશ્વદીપ બારડ
“આવો, આવો તો મારી આંખો ઠરે,
ને નહિ આવો તો મુખ નહિ મોડું”
“મને વાંધો નથી વ્હાલા હૃદયમાં ઘર કરી બેસો,
તમારો દેશ છે આખો ભલે ને સર કરી બેસો.”
જન્મભુમિ અને ઊછેરઃ ભાવનગર
પ્રથમ આપ સૌ નું ભાવભીનું સ્વાગત છે. આપ સૌ ની પ્રેરણા મારા માટે ઘણીજ મહત્વની છે.આપ સૌ નો અભિપ્રાય અને સુચન ” ફૂલવાડી ” ને સિંચન કરવા સમાન છે.
કવિતા સાથે લાગણીશીલ હૈયાનો પરિચય , નિકટતા શિશુવયથી છે એ કહું તો અતિશયોક્તિ નહી થાય. “મંગળ મંદીર ખોલો “, “આભમાં ઊગેલ ચાંદલો”, અને “આ પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું “જેવા પ્રિય કાવ્યો મન,તન અને હૈયા ને હરી લેતા.
આજ ભાવના ના બીજ ૧૯૬૭માં, કોલેજકાળ દરમ્યાન “અદયભીંત્” કોઈ બિચારી,(“સ્ત્રી” મેગેઝીનમાં)અને કહેશો નહી, હસતો રહ્યો, કાવ્યનો પ્રવાહ શરૂ થયો.
૧૯૭૫માં ફેમીલી સાથે અમેરિકા આવ્યો. નવો દેશ તેમજ સ્થાયી થવાની ચિંતા. બાળકો ના આભ્યાસ, આ બધી કૌટુંબિક જવાબદારીની વણઝાર માં કાવ્ય-સુંદરી થી આળગો થઈ ગયો.૧૯૭૯માં હ્યુસ્ટ્નમાં આવી સ્થાઈ થયો , હ્યુસ્ટ્નમાં ચાલતી ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતાએ આવેગ આપ્યો. ” કાવ્ય-સુંદરીની સાથે સાથે ” મારો પ્રથમ સંગ્રહ ગઝલ સમ્રાટ શ્રી આદિલ મનસૂરીને હસ્તે પ્રગટ થયો(૨૦૦૨). પરદેશમાં આપણી માતૃભાષા ગુજરાતી ધીરે ધીરે ભુલાતી જાય છે. આપણાં બાળકો ગુજરાતી બોલી શકે છે, પણ લખી કે વાંચી શકતા નથી તો પછી આપણાં બાળકોની પેઢીમાં આપણી માતૃભાષા તદ્દન ન બોલાય એવું પણ બને ! ચાલો આપણે સયુંકત પ્રયાસ કરીએ અને પરદેશમા એક પ્રકટતા દીપ ને તેલ ની ધાર સતત આપ્યા કરીએ.આશા રાખીએ કે આપણી માતૃભાષા પરદેશમાં પણ અમર રહે.
CLUSTSMAP
તાજેતરની ટિપ્પણીઓ
Dr Induben Shah પર આખરી ચીસ !! sepmkauoy પર ફેંકીએ-ભગવતીકુમાર શર્મા વિશ્વદીપ બારડ પર શક્ય છે. નીરજ મહેતા પર શક્ય છે. વિશ્વદીપ બારડ પર એક ગઝલ- પારુલ મહેતા રામદત્ત પર એક ગઝલ- પારુલ મહેતા Raksha Patel પર આખરી ચીસ !! SARYU PARIKH પર આખરી ચીસ !! dolatvala પર આખરી ચીસ !! mayuri25 પર “જિંદગીને જીવતા શીખીએ… Ashok Thakor પર જે વિચારો તે સુ-વિચારજો..… હરીશ દવે પર વહાલનું વાવેતર! Haresh Maheshwari પર ગર્ભિત રહસ્ય…! dhufari પર તમે આવ્યા તો ખરા !… dhufari પર તારી બારી એ થી geo counter
"ફૂલવાડી" 