એક આશ !!
લાડલો મારો કાલ આવશે, પરદેશથી ભણી ગણી,
જોઈ ચંદ્ર, સાગર છલકાઈ,”તાર” જોઈ મા હરખાઈ.
મુજ કંથની આશા ફ્ળી, મન મહીં માત એમ બોલે,
ઊજાળશે સારા કુળને હવે , આ કુળદીપ મારો.
ભણી-ગણી બનીયો ડૉકટર , સુખના દિવસો આવશે,
વધાઈની તૈયારી કરો, મીઠાં-મિષ્ટ ભોજન કરો.
વિમાનમાં”વિનય” આવશે, હારતોરાની વધામણી,
મીઠી વાતો મધરાતે કરી,રાત્રી વિતાવી પુલકીત બની.
વ્હેલી પરોઢે માતા જાગી, કરી પ્રભુ ને નમસ્કાર ,
પ્રભુ ભજનમાં ધ્યાન ધરી, માંગી મીઠી એક આશ.
હે!પ્રભુ મુજ આશા ફળી, ગળ,ગળી માતા ફરી બોલી,
ત્યાં ટપાલીએ બુમ પાડી, માતા દોડી ઘેલી બની.
સહી કરી “તાર” લીધો, વંચાવ્યો મા એ પડોશી કને,
“થયો વિમાનને અક્સ્માત ,મર્યા એમાં સૌ માનવ.”
માતા બની ગઈ બાવરી, પડી ભોંય પર પછડાટ ખાઈ,
હતી એક આશ આજ, લાશ બની પડી એજ ઘરમાં !
“જાન” જાતી એકલી !
સૂર સ્વપ્નમાં શરણાઈના !
“ધડમ,ધડમ” આ ઢોલ !
કરે કો-કો ડાળ પર કાગ,
ઘુવડ ઘુઘવાટી કરે!
સ્મિત કરતી કો’ સુંદરી ,
આંગણે ઊભી મંડપે !
અગોચર મંત્ર-ઉચ્ચાર !
જવતલ-જ્વાળા ઘણી !
અબીલ-ગુલાલ , કંકુ છાંટણા !!
ફરતા ડાઘુ આસ-પાસ !!
ઊચક્તી કેવી આ “પાલકી”?
લીધી વિદાય છેલ્લી ચોતરે!!
વળાવ્યા સૌ ,સીમા લગી !
જુવો અટુલી “જાન “જાતી એકલી !!