આ ઘરમાં…

સૂયૅ સ્મિત  ફરકે , ચાંદની  આવી શ્વેત  સુંવાળી  શાલ ઓઢાડે  આ ઘરમાં,
સુંદર  સંધ્યાની  આવે સવારી, રાત  રાણી  ગરબે ઘુમતી  રહેછે આ ઘરમાં.

ઘણી ,ઘણી  યાદો યાદ છે, ફુલો સમી આજ પણ  મહેંકતી રહી છે આ ઘરમાં,
દાંપત્ય  જીવનની   સરકતી  સરિતા વહેતી  રહી છે  સાગર    ભણી  આ ઘરમાં.

દેશથી  દૂર દૂર પરદેશમાં, વ્હાલાં વતનને આજ પણ યાદ કરૂ છું  આ ઘરમાં,
આંગણે ” ફુલવાડી ” છે, રોજ  રોજ  એની  મહેંકની મજા માણુ છું    આ ઘરમાં.

દિકરીના હાથ   પીળા  કરી,  દીપ-રેખાએ  વસ્મી વિદાય દીધી છે આ ઘરમાં,
દૂર રહેતા સંતાનો સુખી ભલે, મા-બાપની સંભાળ લીધી છે  એણે  આ  ઘરમાં.

મા! કેમ ભુલુ ? ઉછેર્યા સંતાન મારા , જતી રહી તું આશિષ દેતી આ ઘરમાં,
ગુંજતો   હતો   પરિવાર  મારો,  હવે તો   એકાંતના  પડઘા  પડે છે   આ  ઘરમાં.

દીપ  છું, કદી  કાળની   આંધીઓ   આવી , એમાં   ડગ-મગ્યો છું આ  ઘરમાં,
મળી  છે  રેખા  ભાગ્યની, લડી   લીધું છે ” દુઃખ” સાથે ઢાલ બની આ ઘરમા.

કદી કાળ જીતશે, કોને ખબર ?  કે  દીપ-રેખા વસ્મી  વિદાય લેશે , આ  ઘરમાં,
યાદોથી   ભર્યુ-ભરેલ  ઘર,  “હાઉસ ફોર સેલ”નું   પાટીયું   લાગશે  આ ઘરમાં !

ઈશ્વરની ઓળખ !!

 

એક નાનું ગામ અને  ગામમાં પુર આવ્યું.લાકો ભાગવા લાગ્યાં,એ ગામમાં રહેતા ભગત ને કહેવા લાગ્યાં કે “ભગત ભાગો” ” ના મને તો મારો ભગવાન બચાવશે”.  પુર વધી ગયું ,પાણી ઘરમાં ઘુસી ગયા. હોડી આવી, ભગત બચી જાવ, ” ના મને તો મારો ભગવાન બચાવશે”.
ભગત છાપરા પર બેસી ભગવાનની રાહ જોવા લાગ્યાં. હેલીકોપ્ટર  આવ્યું, “ભગત હ્જું
પણ તક છે”.  ” ના મને તો મારો ભગવાન બચાવશે”. આવીજ ભમણાં માં ભગત પાણી
માં ડુબી મર્યા. સ્વગૅમાં જઈ ઈશ્વર  પાસે ફરીયાદ કરી ” હે! ઈશ્વર આખી જિંદગી તારી
સેવા કરી, ભક્તિ કરી, મનેજ તમે ના બચાવ્યો? ” .. ભગત સાંભળઃ “મેં  તને બચાવવા
લોકોને મોકલ્યા, હોડી મોકલી, હેલીકોપ્ટર  મોકલ્યું ,તોય તું મને સમજી ના શક્યો,કોઈ
સ્વરૂપે ના સમજી શક્યો તો હું ખુદ સુદૅશન ચક્ર લઈને આવુ ?

(” ભગવાન આપણને  સ્મૃતિ આપેછે, જેનું પાનખરમાં પણ આપણે ગુલાબોને માણીએ.” વિચાર્-માળાનાં મોતી )

વિચાર માળા!!

 

બીજાઓથી  ન થઈ શકે તે કરવું, એનું નામ આવડત. આવડતથી જે ન  થઈ શકે તે કરવું, એનું નામ પ્રતિભા.
               **********
પ્રશંસા એ માણસને તેને પાત્ર બનાવવાની એક કરામત છે.
*******************************
પ્રશંસાને અત્તરની માફક સૂંઘવાની હોય -પીવાની નહીં.
*******************************
બારણું  પછાડીને કદી વાસશો નહી-કદાચ તમે પાછા જવા મન કરશો.
***************************
આપણામાંથી ઘણા ખરા અઠવાડિયાના છ દિવસ બાવળ વાવતા ફરીએ છીએ.ને પછી સાતમાં દિવસે દેવસ્થાને જઈ પ્રાથૅના કરીએ છીએ કે કાંટાની ફસલ પિષ્ફળ જાય્.

*********************************************

તમે ખોટા પાત્રને પરણ્યા હો તો તમને તેની તરત ખબર પડી જાય છે; સાચા પાત્રને પરણ્યા હો તો જીવનભર ખબર જ નથી પડતી.
                    ************
તમારી પત્ની જાણે કોઈ સદંતર અજાણી વ્યક્તિ હોય   એટલો વિનયવિવેક એને બાતાવજો.
                    *************
દરેક પતિના જીવનમાં બે પાસાં હોયછે ; એક , જેને પત્ની જાણે છે; અને બીજું જેને પત્ની નથી જાણતી એમ પતિ માને છે.
                   **************
માતૃત્વનો પરમ આનંદઃ પોતાનાં તમામ બાળકો ઊંઘી ગયાં હોય ત્યારે હરકોઈ સ્ત્રી અનુભવે છે તે.

***************

ગુસ્સો કરવો એટલે બીજાઓના દોષનો બદલો આપણી જાત પર લેવો.
                 ******
જમાનો બહુ ખરાબ આવ્યો છે. ભલે, પણ તમને અહીં મોકલ્યા છે તે એને સારો કરવા માટે.
                 *******
એક મોટી તક આવી પહોંચે તેની રાહ જોઈને બેસી રહેવાને બદલે નાની નાની તકો ને ઝડપી લેવાથી આપણે મુકામે ઝટ  પહોંચીએ છીયે.

(“વિચાર -માળાનાં મોતી ” માંથી)